aniele co błądzisz po bagnach i celtyckim strumieniu

liczysz w calach dni na bursztynowym szlaku

i brodatych wojów pośród palisad zawodzia

modlę się za ciebie

aniele żywy niepodobny do bizantyjskiego suchotnika

z wytłoczonym na złotym krążku fokasa pastorałem

jak kijem żebraczym co w zagórzyńskim zamarł skarbie

modlę się za ciebie

aniele co mieszka pośród nieistniejących kolistych łuków

kamiennej kolegiaty i rękopisów kreślonych niewprawną

ręką ślepnącego bezimiennego skryby o czarnych palcach

modlę się za ciebie

aniele któryś w wolno płynącej wodzie wykąpał światło

olejnych lamp zapalonych na gałęziach synajskiej dziewanny

aby rozpocząć wyścig z czasem pomiędzy świątyniami

modlę się za ciebie

aniele któryś odnalazł na czaszkach ślady bosych stóp

i w gwiazdy je ułożył by na pryszczatych piaskowych

płytach pozostawić nie tylko odcisk podkutych butów

modlę się za ciebie

aniele coś na widoku przysiadł z zamyślona twarzą

skierowaną na wschód i łzą zaplataną w pajęczą sieć

rodzinnych koligacji protoplastki pieśni plemiennej

modlę się za ciebie

aniele z lunetą przy oku wypatrującym odległych

krańców nadziei w kometach przelatujących jak myśl

nad ociężałym pomnikiem poety po środku miasta

modlę się za ciebie

aniele co tak radośnie skaczesz na środkowym zachodzie

po zakurzonych klawiszach fibigera w ulubionym przez

pijaków synkopowym rytmie the ragtime dance

modlę się za ciebie

aniele któryś na wzgórzu wiatracznym otwierał oczy

ślepym ze zdziwienia aby je zamknąć upadającym

i zapisać ostatnie ich spojrzenia na kartkach w kratkę

modlę się za ciebie

aniele co odkopujesz kołyszesz i nosisz na rękach ślady

pozostawione ołówkami pośród kruszącej się celulozy

aby ocalić jak mnie – dlatego modlę się za ciebie

 

Anecie Kolańczyk

z życzeniami dobrego Bożego Narodzenia

 

Krzysztof Mich

 

grudzień 2015